Poem #2
Pagyakap sa Takipsilim
Tula ni Thalena
Sa pagsapit ng takipsilim,
Mga salitang bumubulong
Sa isip’y gumugulo
Nakakapagod, nakakalungkot.
Wala nang salitang namumutawi
Sa aking mga labi
Walang ibang naririnig kung hindi,
Mga katagang, “Kaya ko pa.”
Pilit na sinasabi sa sarili
“Kaya ko pa,” kahit hindi
“Kaya ko pa,” kahit lumuluha,
Ang mga matang walang pag-asa
Ngunit ang aking isipan,
Wala ngang bibig para umimik;
Wala ngang tenga para marinig
Pero sumisigaw ng “Tama na.”
Nakakapagod na.
Sa pagsapit ng bukang-liwayway
Nais ko’y bagong pag-asa
Ngunit bakit biglang nagbago
At sumapit ang gabi nang kadiliman.
Sa dilim nang nangyayari sa paligid
Wala akong makita,
Wala akong marinig,
Wala akong makapitan.
Tanging ako na lamang
Ang yayakap sa aking sarili;
Sa aking sarili na pagod na
Sa paglaban sa mundong mag-isa
Nakakapagod na,
Ang mga nangyayari sa paligid.
Gawa dito, gawa doon
Problema dito, problema doon..
Isa-isa lang.
Hinay-hinay lang.
Kahit ang malakas
Ay napapagod din naman
Ngunit mahal, nais kong sabihin sayo
Na sa gitna nang iyong problema
At sa pagitan ng iyong kadiliman,
Iyong matatagpuan ang mga sagot at pag-asa.
Subukan mong imulat ang iyong mga mata.
Tumingala sa buwan at mga tala.
Damhin ang hangin na yumayakap
Sa gabi nang iyong pagdudusa.
Nakikita mo ba ang ganda
Na bumabalot sa iyong kadiliman?
Naririnig mo ba,
Ang sagot sa gitna nang katahimikan?
Ayos lang iyan, mahal.
Ayos lang ang tumigil,
Ayos lang ang mapagod,
Ayos lang ang magpahinga.
Hindi sa lahat ng pagkakataon,
Kailangan mo palaging lumaban
Minsan, kailangan mo munang sumuko
Sumuko, sa sarili mong pagod na.
Sana iyong malaman,
Na ang takipsilim ay oras nang
kapahingahan.
Kaya sana sa iyong takipsilim,
Muli kang maghilom.
‘Pagkat mahal, hindi ka nag-iisa.
Sa iyong kalangitan matatagpuan,
Ang Maykapal na hindi ka iiwan,
Sa iyong mga laban
Nightfall is a time for resting. When time comes and you felt tired, rest. Being brave is not defined as a person who never cease fighting. But bravery comes to those who continue standing, even after falling.
Kaya mahal, yakapin mo ang iyong sarili sa iyong gabi ng pagdurusa- ang takipsilim, ang oras nang iyong paghilom.
(NOTE: This poem is part of our virtual exhibit yesterday.)
Endlessly,
HOW WAS MY WORK SO FAR?
©Thalena 2020
Kalinaw: Endlessly, You 